Spruitveredeling

De sprui­ten­to­ren en de sprui­ten­tuin zijn geschikt voor gro­te­re hoe­ve­el­he­den sprui­ten. Er zijn in totaal 3 niveaus beschik­baar waar­op de sprui­ten gesta­peld op elka­ar kun­nen groei­en. Deze metho­de kan dus wor­den gebruikt om ruim­te op de vens­ter­bank te bespa­ren. De zaden wor­den 2 keer per dag bewa­terd. De spruit­tuin heeft iets hoge­re kiem­bak­ken verg­ele­ken met de spruit­to­ren en is daar­door bij­zon­der geschikt voor bij­vo­or­beeld tar­weg­ras. Voor hele klei­ne zaad­jes is het vlies­pa­pier nodig zodat de zaad­jes niet door de gaat­jes in de kiem­bak val­len. Voor de sporten­to­ren is geen vlies­pa­pier nodig, omdat de bodem niet geper­fo­re­erd is. Hier stroomt het water van niveau naar niveau door de rode sifons. De Keim­li kiem­bak is het meest geschikt voor slijm­vor­men­de zaden zoals tuin­kers en ruco­la, omdat de zaden goed geven­ti­leerd moe­ten wor­den. Ook de spruit­to­ren of de spruit­tuin zijn hier­vo­or geschikt, ter­wi­jl de gaten in het kiem­glas ver­st­opt zou­den raken door de gelach­ti­ge laag van de slijm­vor­men­de tuin­kers of ruco­la en het spruit­glas dus niet geschikt is. Ook rode kla­ver is niet geschikt voor de kiem­pot­ten. Slijm­vor­men­de zaden wor­den slechts één keer per dag bespro­eid en niet bewaterd.