Glutenvrije granen voeden geen ziekteverwekkers. We hoeven ons dus geen zorgen te maken over gierst, quinoa, bruine rijst of havermout die ziekteverwekkers als streptokokken of EBV voeden. Maar er zijn nog meer redenen om ervan af te zien.
Glutenvrije granen zijn geen medicinale voedingsmiddelen
Granen nemen vaak veel ruimte in beslag op ons bord (en dus in onze maag), wat beter zou kunnen worden gebruikt met meer genezende voedingsmiddelen. Vooral als we bijzonder gezond willen eten, verliezen we ruimte voor meer voedingsrijke voedingsmiddelen zoals bladgroenten en fruit. Als we ’s ochtends een kom granen eten, laten we tegelijkertijd een paar bananen of twee of drie achterwege Appels.
Hoewel granen ook zeer voedzaam zijn, bevatten ze niet de genezende fytochemicaliën, antioxidanten en sporenelementen van een bes appels of een banaan. Bovendien heeft het geen antibacteriële of antivirale eigenschappen. Maar deze zijn ongelooflijk belangrijk voor ons om onszelf te bevrijden van chronische ziekten.
Ongunstige combinatie van glutenvrije granen met vet
Een nog grotere reden om granen te vermijden is de manier waarop ze omgaan met vetten. Het is niet gebruikelijk dat we onze granen eten zonder radicaalvet. Een toast (granen) met avocado (Vet) is een ongunstige combinatie. Andere voorbeelden zijn havermout met pinda- of amandelboter, knapperige muesli met melk, eiwitrepen, sandwiches met kip of pasta met olie.
Ook al vermijden we radicale vetten in een graanmaaltijd, het is waarschijnlijk nog niet zo lang geleden sinds de laatste vette maaltijd. Als we bijvoorbeeld ontbeten met yoghurt of eieren, wordt dit nog verteerd als we als lunch onze quinoasalade eten. Het probleem dat hierdoor ontstaat is insulineresistentie.
Lange verteringstijd van glutenvrije granen
Zowel vet als granen hebben veel tijd nodig om verteerd te worden. Het vet uit kip, avocado, bottenbouillon, noten en zaden, olie, boter of melk blijft daardoor enkele uren in de bloedbaan aanwezig. Het proces van het verteren van de complexe koolhydraten van het graan kost minder tijd. Toch is de verteringstijd van vier tot zes uur (afhankelijk van de dichtheid en portiegrootte) nog steeds lang. Dit lange afbraakproces wordt door velen als iets positiefs gezien, omdat het het lichaam over een langere periode van brandstof zou voorzien.
Probleem met insulineresistentie
De waarheid is: complexe koolhydraten worden afgebroken tot suiker. Als er vet in de bloedbaan aanwezig is, dan is de combinatie vet + suiker. Dit is de echte oorzaak van insulineresistentie. Suiker hecht zich aan insuline om in de cellen te komen. Hoge bloedvetten zijn echter verantwoordelijk voor het voorkomen dat suiker de cellen binnendringt. Dit komt omdat vet een deel van de insuline absorbeert en voorkomt dat de suiker zich aan de insuline bindt. Het gevolg is dat er meer insuline moet worden aangemaakt. Dit leidt er op zijn beurt toe dat de alvleesklier permanent verzwakt raakt. Zweten, opvliegers, lichte duizeligheid, fluctuerende energieniveaus, constant hongergevoel, zwelling en milde trillingen kunnen het gevolg zijn.
We mogen onze graanmaaltijden dus alleen eten, geïsoleerd van radicale vetten!
Trouwens, fruit is geen complexe koolhydraten. De fructose komt zeer snel in de bloedbaan en organen en is binnen een uur verbruikt. Als u een grote fruitmaaltijd (bijvoorbeeld meerdere bananen) in één keer eet, kan de opname twee tot drie uur duren.
Fruit vormt niet hetzelfde risico op insulineresistentie als granen. Zelfs als er vet in de bloedbaan zit, kan insuline zich gemakkelijker aan de suiker binden dan granen en deze naar de cellen transporteren. Wil je dus een maaltijd eten met een combinatie van suiker + vet, dan gebruik je bij voorkeur een stuk fruit als suikerbron. Met andere woorden: het is veel beter om een appel met pindakaas te eten dan havermout met pindakaas.
Gierst en glutenvrije haver zijn de beste keuzes
Als je niet zonder granen wilt, zijn gierst- en havervlokken de beste keuze. Zorg ervoor dat de haver als glutenvrij is geëtiketteerd. Hoewel haver van nature glutenvrij is, kan de verwerking ervoor zorgen dat ze besmet raken.
Quinoa
Quinoa is een gezond graan, maar moeilijker verteerbaar dan gierst en havermout. Het krast de darmwand, wat betekent dat het problemen kan veroorzaken bij mensen met darmaandoeningen. Als je je lichaam op een zachte en helende manier wilt ontgiften, moet je quinoa een tijdje vermijden.
Glutenvrije granen zijn niet verantwoordelijk voor de symptomen
Aanhangers van populaire diëten zoals het ketogene dieet geloven dat granen zelf slecht voor ons zijn. Dat is niet precies correct. Hoewel het waar is dat granen die gluten bevatten, bijdragen aan onze symptomen, geldt dit niet voor glutenvrije granen. Het is eerder de ongunstige combinatie van complexe koolhydraten (granen) en vetten die een negatieve invloed heeft op onze gezondheid.
Granen en spijsverteringsproblemen
Veel mensen melden spijsverteringsproblemen als ze vetten met granen combineren. De reden is dat door deze ongunstige combinatie er meer maagzuur en gal geproduceerd moet worden. Als onze lever echter al verzwakt is door ziekteverwekkers, giftige zware metalen en een ‘vetrijk/eiwitrijk’ dieet en het maagzuur en de alvleesklier niet meer zo sterk zijn, dan verloopt dit moeilijke spijsverteringsproces niet optimaal. Als gevolg hiervan begint voedsel in het darmkanaal te rotten. Ziekteverwekkers kunnen in een dergelijke omgeving gemakkelijk gedijen. Het resultaat is een gevoel van volheid, misselijkheid, obstipatie of maagpijn.
Conclusie
Als je je genezing naar een hoger niveau wilt tillen, kan het schrappen van alle graanproducten (behalve gierst en haver) je hierbij helpen. Je kunt je granen bijvoorbeeld vervangen door aardappelen. Deze hebben, in tegenstelling tot granen, antivirale eigenschappen. Als je een stap verder wilt gaan op je genezingspad, kun je ook alle granen volledig vermijden. Dit zou je spijsverteringsstelsel een pauze geven en tegelijkertijd ruimte maken voor nuttiger voedsel.